Anlamsızdı her şey sana dair.
Sen yoktun ve seni dillendirebilmek çok zordu.
Yazdıklarımı topladığımda bir sen etmiyordu sevgili…
Sen gidendin ben kalan… Tüm kurallar altüst…
Çünkü bir sonuç yoktu. Sen ve yazılanlar…
Ben yoktum bütünün içinde; sonuçsuzluk dilimi…
Yazdığım kalem en büyük dostum ve düşmanımdı…
Sırf seni yazıyor diye kırma çabalarım hep boşa çıkıyordu…
Ben kırdıkça, yerini yenisi alıyordu… Kalemim sendin sevgili…
Yazdıklarının içeriğinde boğulan bir ben…
Işıksız gecelerden sabahlara kavuşmayı dileyen…
Öyle sinirli, öyle hapis…
Severken seni…
Aytekin OrhanKayıt Tarihi : 29.12.2013 10:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!