Seni yazmaya çalıştıkça ve tarif edilemezliğini gördükçe düşüncelerimin zincirlerini kırasım geliyor. Saçma sapan aşk yazılarına gömüyorum başımı… Bir nebzede olsun rahatlamış hissine kapılıyorum. Kandırıyorum kendimi sevgili… Oysa seni hiç kandırmadım…
Neysem oyum dedim demez olaydım… Derler ya “son pişmanlık fayda etmez” pişmanım…
Sondan bir sonrası var mıdır sevgili, ben oradayım şimdi…
Belki bu sondur diye…
Öyle pişman, öyle çaresiz…
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta