Kaç mevsim geçti aradan, kaç kitap arasına sakladım kimsesizliği…
Yalnızlığın en dokunduğu saatlerdi, ansızın düştün bir şiirden içeri…
Seni yazmaya çalıştıkça sen gittin ve yine geldin.
Bu yüzdendir “Şiirler sır tutmaz” dedim. Tutmadı da…
Nefesim oldu şiir ve sözlerin ardına gizlediğim seni üfledi…
Solundum ve soludukça nefesim oldun…
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta