Seni söyleyebilmek bir şarkının sözleriyle ve işleyebilmek şiirlere…
Öyle güzel ve öyle zordu… Aşkın tek mevsimiydik ve iklimler hüzne vurduğunda
gittik birbirimizden… Giden sendin ardına bakmadan ve ardın sıra yapraklar döküldü…
Şiirlerimin de döküldüğü gibi sevgili… Oysa yazılmanı bekleyen sözlerim bitmemişti.
Şimdi nerelere söylesem ve kimlerle duyursam sesimi…
Boş duvarlar yalnızlığı kabul etmiyor ve çatılarda kuşlar koklaşıyor…
Öyle mahzun, öyle delice…
Severken seni…
Aytekin OrhanKayıt Tarihi : 17.12.2013 11:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aytekin Orhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/17/yazilar-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!