Kurban edip bir yağa;
Düşürdüler ayağa.
Talip idi kıyağa;
Yazık oldu kadına.
Annelikken tek kamı;
Yüksek idi makamı.
Yük verdiler çok gamı;
Yazık oldu kadına.
Bir eceyken yuvada;
Oldu yuvaya a’da.
Yaktı onu bu eda!
Yazık oldu kadına.
Önce oldu sermaye
Sonra oldu pespaye
Cahim olunca paye;
Yazık oldu kadına.
Ne din kaldı ne hayâ;
Döndürdüler bir baya.
Nar düşünce son paya;
Yazık oldu kadına.
Oldu adi bir alet
Yapanlara bin lanet!
Adı olup melanet;
Yazık oldu kadına.
Aday iken cennete;
Düşürdüler cinnete.
Maşa oldu bin bet’e;
Yazık oldu kadına.
Abdullah Toroslu
12.11.2013-İzmir
Kayıt Tarihi : 12.11.2013 11:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!