Yazı 076 AKLIMIZ YOK DESELER

Dünyada yaşarken dikkatli olmak lazım.
Gece ormanda odun toplayan adam gibi olmamalı.

Nereye bastığımıza, ne yöne gittiğimize, elimizi neye attığımıza dikkat etmeli ve isabetli karar vermeliyiz.

Evet, maalesef.
Halimiz gece ormanda odun toplayan adamın durumuna benzese de!
Gerekli dikkat ve hassasiyeti gösterdiğimizi söylemek mümkün mü?

Yaşantımıza baktığımızda!
Yaptıklarımızın bir çoğunun, Ahirete bakan yönünü bitarafa bırakın.

Dünya adına bile bize fevkalade zararlı olduğunu ya anlamıyor veya bilmemize görmemize, zararını yaşamamıza rağmen pişmanlığını içimizde yaşayarak yapmaktan geri durmuyoruz.

Bu davranışımız nasıl izah edilebilir?
Hangi makul ve meşru sebebe sığınabiliriz?

Akılımız yok deseler, isyan ederiz.
Bilgimiz yok deseler, küser kavga ederiz.
İrademiz yok deseler, hakaret kabul ederiz.

Halimiz ormandaki adamın halinden de kötü.
O hiç değilse bilmemenin, görmemenin, ihtiyaç zaruretinin mazeret limanına sığına bilir.

Ya biz!
Dünyamızı zindan, hayatımızı anlamsız ve yaşanmaz hale gelmemesi, ahiretimizin cehennem olmaması adına, dikkat ve hassasiyet gösterip akıllı ve mantıklı davrandığımız söylenebilirmi?

Hayatı çekilmez hale getiren inat, isyan, intikam, ihanet, itaatsizlik, hırs, haset, tembellik, tenperverlik, rahat düşkünlüğü ve lezzet tiryakiliğinden kaynaklanan dünyevi ve uhrevi zarar ve kayıplarımızı bu tutum ve davranışlarımızı terk edip, ıslah ve terbiye etmeden nasıl telafi edeceğiz?

Bu zararlardan ve zararlılardan nasıl kurtulacağız?

Uyuyan insanın doğru iş yapması, doğru istikamete gitmesi mümkün mü?

Gaflet uykusundan, cehalet karanlığından, tembellik düşmanından, rahatlık bataklığından, lezzet esaretinden kurtulmadan, ne dünyada huzur, ne de ahirette kurtuluş ham bir hayalden başka ne ile izah edilebilir.

Kendimizi ne zamana kadar oyalayacak ve aldatacağız?
Ne zaman uyanacak, hayatın gerçek anlamını, vazifelerimizin önemini anlayacak ve kavrayacağız?

Bitirdikleri ile beslenip büyüdüğümüz dünyanın ecel yolu, Kabir ağzı ile bizi yalayıp yuttuğu gün mü?

Heyhat,
Ne acı bir son.
Ne büyük bir aldanış.