Benim yaram aşk yarasıdır
Yükte hafif pahada ağır
’’Dar çerçeve gözlükler reçetesinden ama
Nazarlarından arı’’
Divan-ı lügatim indinde
Yazgısına mazhar.
Ümmi insanoğlunun baykuş bakışları
Saksağanı andıran kurusıkı
Omurgasızlıklarından mustarip
Kahpe kurşunlarına maruz
Bir Arslan dolaşır arenalarda
Azameti asaletinde giz
Dehşetli bakışları.
Çivisi çıkmış çürümeye yüz tutmuş
Köklerine yabanıl yetim çınarlar
Oysa...
Toprağına hamuruna mayasına âşık
Karmıştık mutlu ülküm
Aşığa ne çare…
Devşirme yâd ellerinden
Çalıyor...
Uluyor çanlar.
Doğabilirim ansızın! Güneş gibi
Boğabilirim karanlığı zindanların
Pas tutmuş temelleri sarsılmış
Gam yüklü sütunlarından kırık
Varsın olsun gülüm... ’’Ne gam’’
Demirden lavları eritebilirim
Yeni baştan destanını
Yazabilirim.
Bu dava aşk davasıdır
Kurumuş nehirler kaldıramaz
Damarlarından derin kaynamayan
Ummanlara saldıramaz.
Kayıt Tarihi : 19.9.2023 17:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!