Yaz mevsiminde bir gece,
sahil suskun, yıldızlar uzak.
Kalbim yandı,
bir mum alevi gibi,
sessizce eriyerek.
Uykusuzluğum sardı bedenimi,
gözlerim kapanmaz oldu.
Dertli bir rüzgar
usulca dokundu tenime,
“Uykusuzum, sensizim,” dedim.
Deniz uzaklara fısıldadı adını,
dalgalar taşıdı içimdeki boşluğu.
Sensizlik,
bir ateş gibi kavurdu içimi,
ve gece hiç bitmedi.
Kayıt Tarihi : 9.1.2025 16:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!