Münbit nehirlerim vardı yaylalarımda,
Son menzile varmak için akardı kararında.
Bir diriliş müştusu besleyerek bağrında,
Ovaya hayat verir yazında, baharında.
Bir ses bir nefes vardı yaylalarımda.
Deli kısrak gibi yıkarak bentlerini çağlardı,
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Etrafımıza baktığımızda, gerçekten neleri beton yığınlarına feda ettiğimizi görebiliriz. Hiç bir şey eskisi gibi olmayacak...Ancak böyle güzel şiirlerde anılacak, üzücü değil mi?...Kutlarım değerli şair. Mükemmel anlatımlı, güzel bir şiir okudum. Saygıyla+.+.
Anlamlı, içli ve buram buram özlem kokan bu güzel eseri severek okudum, tebrikler şairim. Tam Puan + Ant.
Sevgilerimle...
Nafi ÇELİK
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta