Yavuz Kaya Şiirleri - Şair Yavuz Kaya

Göz kapakları aralıktı
belliydi hayata küskün
düşünceler kalabalıktı
akıl bilinmeze sürgün

kelimeler dilde düğüm

Dünya uçsuz bucaksız mezar
İnsan yürüyen ceset
Duygu yitirilir azar azar
geriye üç beş kemik ve birazcık et

.........................................Nasib arandıkça gayb oluyor

Doğru tek- gayrisi -yalnız angarya
Akıl dağarcığı kadar düşünür
Karakter insanda doğuştan var ya
-siz- değildir karakter sonra aşınır

Akıl soru sormaya arar bahane

yaşamak

en____ özgüründen,
ne kanun tanımak,
ne karun olmak,,,,,

Şeytan….
Münkir bezirgan
İşporta tezgahında günah-işlenir ayan
*
*
*

bir düş gecesi ona rastladım
vakit çilenin en yoğun vakti
tüm hayalleri dünde sakladım
sel oldu düşünce ati’ye aktı

saklama nafile sen derde gebe

Hayat bir karabasan____
İnkarı ikrarına slogan___

_____Ter içinde soluk alışı
_____Kan içinde bir fikir suçu

Evvel zaman hiçinde,
Akıl hayret içinde
Dermansız dertli iken,
Sabır bir sivri diken
Ben dünyayı sittin sene takmazken:
.....

Agir agir ilerledim sokaklarinda
Kokunun sindigi yerleri gezdim
Karanlik gecenin sesizliginde
Ayak izlerinden seni izledim
Bir yokus çikti o an karsima
Basinda sen vardin ve bitisinde sen

Vedasındadır ömür
El açıyor dilenci
Bir kelepçe dilde / sukunda intibah
Sırnaşır yeis / ve ruhu kaplıyor pas
Elde kalır yalnız...
Sabrı bekleme.......