Yavuz Kaya Şiirleri - Şair Yavuz Kaya

Mahşerde Bağ Bozumu


Her karanlığın ardından elbet aydınlık çıkacaksa
O halde neden kendini karanlığa mahkum eder yarasa?

dilde eskinin özlemi,
akıl ziyanı ister
nefs galeyanda
nefs körükleyen......

geçmişi unutur nesil

gailesi bana kalmışsa bu kadim sevginin
medet dilenmem....
serkeş sloganlarla,yürekte bir ukde
yorar ve bitab akla şedit

serde bengivari sevdalar-yokla rabıta

gece-nin siyahı- yüreğe siner
gide-nin günahı -feleğe biner
sine-nin ahı -tümseğe döner
geceden/ giden gönle/ sine /ne yapsın?

za-man afaki - zikirler ar’da

Bedelini ödedim dünkü sevdanın,Artık peşin sıra dolanıp durmam
Mekan serseri ardında zamanın,Zorlasamda aklımı adını sormam

Dut yemiş misali dil sükutunda
Bir bir dökülüyor akıldan ezber
Kelamı katlettim suskunluğunda

düşüncelerim uçurum kenarında
bir fikir gelse akla
belki düştüm belki düşeceğim

düne ziyan gözüyle baklıyor nasılsa
yarında kesinlik yoksa

Akıl reddediyor tüm olanları
Fikir zora koşar ne fayda

Alın açık dolanır meydanlarda
Yazısı silinmez kalır ne fayda

sebep sorulmaz/ çilekeş ömür
sömür dününü /bugünü sömür
yarına belki de /yetişir ömür
kaybolan düşüncenin ilhamındayım

cevabı verilir/ akla reva

Akıl eremiyorsa asıl/hadise
Allah hakkı teslim eder elbet herkese

-B-

Beyan apaçık gözler önünde

Fikrin Zikri

Dilimin ucuna geçirdim bir yağlı urgan
Tek gerçek aklımda inkar edilmez slogan