Yavrum Seni Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

Gözünü dünyaya açtın,
Bize neşe huzur saçtın,
Sanki melek olup uçtun,
Çok özledim yavrum seni.

Üç yaşında düştün derde,
On beş yıl süründün yerde,
Mesut ol gittiğin yerde,
Çok özledim yavrum seni.

Yoğun bakım oldu yerin,
Kırk beş gün kadar direndin
Aniden kesildi ferin,
Çok özledim yavrum seni.

Adın idi Zeynep Yeni,
Koruyamadın bünyeni,
Bırakıpta gittin beni,
Çok özledim yavrum seni.

Göremeden toy düğünü,
Bayramın dördüncü günü,
Hakka döndürdün yönünü,
Çok özledim yavrum seni.

Dolabını yokluyorum,
Elbiseni kokluyorum,
Hatıranı saklıyorum,
Çok özledim yavrum seni.

Seni Hak verdi, Hak aldı,
Gözlerim yaşını saldı,
Kavuşmak mahşere kaldı,
Çok özledim yavrum seni.

Sütten ak kefene girdin,
Elimle toprağa verdim,
Kabir azabını derdim,
Çok özledim yavrum seni.

Cennet nimetleri aşın,
Peygamber olsun yoldaşın,
Orda ağırmasın başın,
Çok özledim yavrum seni.

Attı babanın benizi,
Okaraktan mütevazi,
Mahşerde karşıla bizi,
Çok özledim yavrum seni.

Rahmet eylesin zülcelal,
Alnında parlasın hilal,
Tüm hakkımız olsun helal,
Çok özledim yavrum seni.

.