Gönlümde açan solgun çiçek,
Vefasızlıkla sarılan her an.
Sevda dedim, güvendim sana,
Vefasızlıkla kırılan umutlar.
Düğüm düğüm kelâmım, ah u zârım dinlenir mi?
Sitemkâr bir gönül, bu hüsranı söylenir mi?
Kara bahtım yoldaş olmuş, gece sabaha ermez,
Bu hicran dolu ömrüm, böyle daim sürenir mi?
Mutsuzluk her nefeste, ateştir sineme dolmuş,
Gökler altında yalnızlığın ezgisini hissediyordum,
Yıldızlarla konuşur, sessizliği dinlerdim.
Rüzgarın hüzünlü şarkısı, içimi üşütürdü,
Gönlümde bir melodi, yalnızlığın nağmesi.
Bir kuş cıvıltısı, uzaklarda kaybolan bir hayal,
Yeşil, senin gözlerin...
Bir ormanın uyanışı,
Bir yaprağın ilk nefesi,
Sonsuz bir bahar gibi bakar bana.
Papatyalar saklanır mı hiç böyle güzelliğe?
Hüzünlü bir gecenin ardında
Işıksız kalmış yıldızlar
Gökyüzüne düşmüş umutlar gibi
Sessizce kaybolur sabahlar
Gözlerimde yorgun bir iz
Yorgun düşmüş yolların tozunda,
Bıkmış, yıpranmış adımların özünde,
Hüzün kokan bir rüzgar esiyor içimde,
Gözlerimde yaşlar, yüreğimde sözler var.
Yorgunluğa bürünmüş bir güneşin altında,
Zalim yollar, acılarla dolu bir serüvene çeker insanı,
Karanlıkta kaybolurken umutlar, yüreğinde fırtınalar kopar.
Her adımda bir diken batıyor, her dönemeçte bir sınav,
Yorgun düşen ayaklar, yıpranan ruhlar, toprağa düşer gibi.
Her zerremde senin ismin kazılı,
Kalbimde çiçekler, açan her dalı.
Gözlerimde parlıyor sevgin izi,
Adını anarken, coşar içim, şenlenir dünya.
Tenimde hissettiğim bir esinti,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!