Yaşurukı Nağıd Şiirleri - Şair Yaşurukı ...

Birikmiş kelimeler vardı boğazımda,
Sanki taştan bir yük omuzumda.
Bir sesine sığınmak, bir "nasılsın"a kanmak,
Bütün derdi avucuna bırakıp da yanmak istedim.
Sadece anlaşılmak...

İçimde bir ateş, sönmeyen bir kor,
Anlat desem derdi, herkes olur kör.
Kim bilir kim gelir, odunla elinde,
Kim bilir kim söndürür, bir damla sözünde.

Derdim yük olur, dilimde ağırlık,

Bıkkın ruhum, yorgun geçen günlerden,
Yalnız sokaklarda yürürüm, sessiz,
Bir yalan gibi kaybolan düşler,
Yad ederim seni, unutulmuş bir hatıra.

Gözlerimde eski zamanların izleri,

Bir akşamüstü durdu zaman, sessizlik hakim oldu her yere,
Güneşin son ışıkları hüzünle karıştı,
Gökyüzü masmaviye boyandı, bulutlar sessizce seyre daldı.

Ağaçlar kollarını uzattı, rüzgar onları okşadı,
Kuşlar sükûnetle süzüldü, melodilerini gökyüzüne bıraktı.

Gözlerim boşluğa dalıp gider,
Dalgalar gibi savrulur düşler.
Beyaz bir sayfa, soluk bir kağıt,
İçimde kopan fırtınalar rüzgar.

Uçsuz bucaksız bir denizde kaybolur,

Boşmuş, dönüp duran dünya kendisini bozmuş,
Zamanın çarkı durmuş, akıl kendine küsmüş.
Gökyüzü artık mavi değil, griye bürünmüş,
Bir zamanlar ışık olan, karanlığa gömülmüş.

Toprak ağlar olmuş sessizce geceleri,

Gökyüzüne baktım yine, hayallerimle dolu,
Bir umut çiçeği açmıştı içimde, rengarenk, gururlu.
Ama bir gün geldi, rüzgarlar getirdi gizemli hırsızı,
Hayallerim çalındı, yıldızlar düştü gökyüzünden ışıksız.

Karanlık bir geceye dönüştü içimdeki aydınlık,

Gökyüzünden süzülür, damla damla yağmur,
Dökülür acılar da kalpten, bir sel gibi.
Unutma, her yağmurun ardından gelir gökkuşağı,
Umut renkleri parlar, sarar her bir yanını.

Gözyaşların okyanus olur, damla damla,

Endişelenmene gerek yok, dostum, dedi rüzgar bana,
Gece karanlığı sona erer, doğar yeni bir gün hafifçe.

Gökyüzü, yıldızlarına sarılırken umutla,
Gelir bir sabah, siler yorgunluğu gecenin.

Gönül bahçemde açmazken vefâ bahârı,
Ne leyli vardır âlemde, ne de nigârı.
Ki mey sunsun hayâlinde, hülyâlar katar,
Ne sâkî var ne meyhâne ne de kevseri.

Şu felek devrinde bir yâr-ı cânân aradım,