Yastıkaltı Şiiri - Ben Özge 2

denizinin, o pervasız derinliğinde
sırlı bir mühürdün sen

koparıp seni maviliğinden
yastığımın altına sakladım

ağyar belledin ya beni bir kere
incinmesin diye sonsuzluğun
bir kez olsun dokunamadım kalbine

bir kez olsun b'akamadan
gözlerinin maviliğine
usulca geri saldım seni denizine

şimdi sen
İnci misali çoğalıyorsun ana yurdunda

oysa ben
tuz kokusuna hasret bir deniz kabuğu gibi
eksiliyorum vurdukça kalbinin kıyılarına

ve alışmak istemiyorum
yastıkaltındaki yokluğuna

alışmak, intiharı olacak yaşanacak günlerin
bu yüzden aşıladım maviliğini,
parmak uçlarıma