Dost aradı gözlerim, İstanbul'un tepelerinde
Oturdum kaldım yine kendi halimde
Boğaz sessiz ben kendimle baş başa
Yaşıyorum kendimi sessiz sessiz
Rüzgar fısıldıyor kulağıma usulca
Yalnızlığımı yaşıyorum bu kalabalıkta
Yanımda olsanda olmasanda
Yaşıyorum kendimi sessiz sessiz
Kayıt Tarihi : 1.11.2014 01:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!