Biz güzel sevmeyi sevmeyi öğrendik sadece. Güzel nasıl oynanır bilmiyorum ama dibine kadar güzel sevdik. Öyle de güzel sevdik ki, güzel de acıttılar canımızı.
Öyle ya dibine kadar da güzel kaybettik.
En çok yalnızlık dökmüş yaprağımı,
Bağışla! Sesim ondan titrer benim.
Bir sonbahar ölüsü var yüzümde, korkarım.
Yoksa bilirsin, güzel çiçek açar yüzüm.
Güzel kokarım.
Beş dakika önce solumdan gülüşün geçmiş gibiyim.
Ne bileyim, beş dakikadır evren muhteşem güzel.
Çünkü ben artık yoruldum...
Sesine koşar adım gittiklerime, adım atmak gelmiyor artık içimden.
Kırgınlık değil bu,
Artık, olur böyle şeyler deyip de kendimi kandıramıyorum.
Densizlik hiç değil.
Oysa incecik bir ihtimalin arkasına uçsuz bucaksız şehirler dizerdik eskiden.
Daha da kötüsü şu ki,
Biz artık o incecik ihtimalin içinde bile yer alamıyoruz.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!