Kokladım derin bir nefes, gül(dü) bana ağladığım her göz yaşım.
Vedalaştım dünle yeniden doğurdu aşk beni.
Dokundu, tamir etti ruhumu...
Gülümsedi gözlerime sonsuz bir ışıkla donattı, ruhuma nurdu göz bebekleri.
Nasıl bir pembelik hali yanaklarında renklenen,
nasıl bir coşku...
Senle mevsimimde bir bahar coşkusu.
Kalbimin kutuplarında bir ağırlık hissi,
Yol teninden ayrılıyordu yırtılasıya.
Gözyaşı, kas ve kemiklerini çatırdıyordu üzerine hayatımı yerleştirdiğim iskeletin.
Titreyen sesimin doğumunda korkuyla kanat çırparak yükselen serçeler öpüyordu güneşi.
Karanlık sarılıyordu tenime, sisin gizemli parmaklarıyla.
Sessizlik...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!