Bütün kadınlar Huriydi
Ben şeytan.
İdam sehpasında celladını doyuran...
Biraz da Havvaydım hani
Ademi kandıran...
Kahır ellerimden damlayan,
avuçlarım kanıyor
tutan ney?
yeşil haykırırken,
kutsal anıtlar dikilirken.
iyi günlerin dostu kelebek,
bütün mutsuzluğuyla
çıplak çocuklar vardı
düş denizinde gezinen
minik ellerinde
hayatın
küçük görünen
sen hiç
kuşlara verdiğim,
buğdaydan yedin mi
ya kargalara çaldırdığım,
peynirden...
yağmurla gelen kadın
bir yanı hüzne bakan
güne bakan
sana bakan
hangisi yanılttı
aklım mı yüreğim mi...
maşrabasından
güneş döktük saçlarına
biz seni yazdık
ey derya-dil kızım
hüsnü derununda
denizine değdik
bir enerji var gardenyalarda
su vermeli,
ışığa çıkarmalı.
bu kalabalıktan dağıtmalıyım yalnızlığı
bir de penceremdeki çocuk
doktor dedim annem öldü.
dün akşam henüz batmamıştı ki güneş öldü annem.
biliyorum dedi doktor.
sen bugün beşincisin gelen.
öldü annen koştun ve çıktın evden.
yağmur yağmıştı sokağınıza.
şimdi bir aksilik yapsam;
göğsümü parçalayıp,
geceye fırlatsam yüreğimi.
destursuz girsem mabedine
ve,
yorgun günbatımlarında
evren ve küçücük kalmışlığımız
tabiri rüyaydı
şiirini yazmaya,
caiz değildi aşk
kahrı yüzümüze sürülmüş cennetin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!