Şu yuvarlak dünyada,
Dümdüz bir hayat kurmuşum kendime.
Küçük bir engel çıksa zaten,
Devrilir giderim.
Bir vagon gibi ezilir zedelenirim.
İyi oldukça ben,
Kötüye gidiyor her şey.
Gün be gün.
Yaşamak zor şey.
Dümdüz bir hayat benimkisi.
Ancak öyle ayakta kalabiliyorum.
Küçük oyunlar yok hayatımda.
Beceremiyorum.
Benim olmayana benimdir,
Diyemiyorum.
Hayatı işte öyle,
Karşısına çıkmadan kimsenin,
Kendi halimde yaşayıp gidiyorum.
Kayıt Tarihi : 13.10.2006 00:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!