Ne o güzel sözler anlam kazanır artık
Ne de o sevinçler
Ya da hüzünle bakan kahve karası gözler
Yazılar sesler resimler isimler
Gün gelir hepsi birer birer
Ancak
Anlaşıldığında son anda yaşamın sırları
Gömmüşüzdür sessizce zaman denen asırları
Bittiğinde her şey o an
Son an var ya hani son an
Güneş batarken arkadan doğduğunu sandığımız tan
Ve hep son anda canımızı yakan
Hani bir film şerididir sarıp da ta en baştan
Dost vardı sevgi vardı yardım vardı ve umuları aşkın
Neden farkında olmadan insan
Hep geç kalan sorusuna demeden neden
Neden ki gülüm güzelim yıllarda insanlığımızı yok eden
Sanılmasın ki azar azar birer birer biter her şey
Yıl bilmem kaç denir
Bir ardına dönersin
Binlerden yüzlerden söz edersin
Ha yüz bin yıl ötesinden şimdiye
Ha şu andan birkaç dakika ötesine
Kadir kıymet bilmezliği işte
Açgözlülük neyine hırs neyine
Zaman tükendiği ve her şeyin bitti bir anda
Sunulandan nasipsiz insanın
Durum bu merkezdedir siz yaşadığınızı sanın
6 mart 2010 Denizli
Mehmet Necip ÖzmenKayıt Tarihi : 8.3.2010 22:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!