Yaşayan Bir Ölü Şiiri - Sait Karagöz

Birer birer gelen her yeni güne söylenecek özge bir söz
Her gece aynı yastığa baş koyan özdeş rüyalar
Sonu bilinen dizi, film, kitap ve kararlar
Kazanılacak nice zaferler, hazmedilecek onca hezimetler sanki içimde bir köz

Zamana küsüp giden gün, aylak aylak dolanan yıldızlar
Eriyen kar tanesi kadar bile direnememek
Batılı hak bilip, hakkı batıl zannetmek
Hayatını, emeğini ve yarının paylaşamayan yılgınlar

Makus talih tarafından yenilecek meyus bir sille
Tükenmez kalemin bile bir gün tükeneciğini bilememek
Kaybederken bile kazanabildiğinin farkına varamamak
Kasvet ve kederine hemhal olacak bir dost lazım ille

Vaktini paylaştığın arkadaşını, evinde ağırladığın misafirini
Hep aynı minvalde selamlamak, ağırlamak ve uğurlamak
Uğrunda her şeyi göze alabileceğin bir ülkü edinememek
Son nefesini verememiş, toprağıyla buluşamamış ki bedeni

Çayına dem, hayatına gem verecek bir güdü
Yarınlara bırakılanları, bugünlerde vazgeçmek
Geçmişe takılıp, geleceğe niyet bile etmemek
Arkasından yaş akıtılmamış, ağıt yakılmamış yaşayan bir ölü

03.02.2022