Gözlerin ümit verir sözlerin kaçar
Hislerin ümit verir dizlerin kaçar
Kalbin ümit verir yüzlerin kaçar
Şeytanın tahtına kurulmandan korkarım
Sebep söylemeden suçlayıp gittin
Acımadın yaralarıma uçurumdan ittin
Ölümüne sevdiğime sen bile şahittin
Ah kurşunuyla vurulmandan korkarım
Gönlüme takmışsın hasret prangası
Ay geçer yıl geçer gelmez arkası
Şeytanla kurmuşsun zulüm sofrası
Hakkın yolunda savrulmandan korkarım
Canlı canlı yakıp verdiğin ölümden
Mutluluk minderi yaptığın külümden
Karşılıksız sevene ettiğin zulümden
Mahşer gününde sorulmandan korkarım
Mecnunu çöllerde sensiz bıraktın
Lav olup yağdın kor olup yaktın
Gökte miydin şimşek gibi çaktın
Kendi ateşinle kavrulmadan korkarım
Ölümüne sevdim unutmayı bilmem
Sözlerini tınlamam tehditlere eğilmem
Ok olup saplansan önünden çekilmem
Yayın kabzasında kırılmandan korkarım
Kalbin nefret dolmuş diline vurur
Öfken şaha kalkmış İnsafın durur
Gün gelir devran döner huyun kurur
İnat kuyusunda boğulmandan korkarım
SSG 2024
Kayıt Tarihi : 7.10.2024 22:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!