Hasretinle yazdım acı türkümü
Vuslata bağladım sevda ülkümü
Fırat’ın sırtına vurdum yükümü
Fırat akar ben ağlarım sevdiğim
Boz bulanık akar dertli deresi
Canımdan can alır her bir karesi
Sensiz geçen yılların her süresi
Canım yakar ben ağlarım sevdiğim
Kaderine küsmüş yıllardır çağlar
Vuslatına engel belki boz dağlar
Suyundan içse de öksüzdür bağlar
Hasret kokar ben ağlarım sevdiğim
Hırçınlaşır bazen suları serin
Kaderin açtığı yarası derin
Kahrını sırtlamış geçtiği yerin
Fırat bıkar ben ağlarım sevdiğim
Etrafını süsler taze çiçekler
Sanma Fırat’ı mutlu edecekler
Dayanılmaz olmuş acı gerçekler
Canım çıkar ben ağlarım sevdiğim
Kaderine mahkûm yatağa kıvrılır
Her kıvrımda cana bin ah bırakır
Vuslatın gönlüne bağlamış sabır
Sabır taşar ben ağlarım sevdiğim
Sırtında bembeyaz ümit köpükleri
Hayalinde vuslat maziden beri
Mezara girince biter kederi
Kabir sarar ben ağlarım sevdiğim
Sevdiği kahretmiş can çekişir beden
İnattan konuşmaz söylemez neden
Bir ayrılık gününde vakit öğleden
İnat yorar ben ağlarım sevdiğim
Katıksız sevmiştir gül kokar sinesi
Karşılık almamış bitmiş nefesi
Azrail’i olmuş hasretin sesi
Vuslat kaçar ben ağlarım sevdiğim
SSG 2024
Kayıt Tarihi : 3.10.2024 20:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!