Yaşatmıyordu şiirlerim ölü canları

Kalbe, bedene, kursağa
Dokunan ne varsa
Unutulmakla kurtulunmuş
Dünler ve de bugünler
Sessizliğin kıyısına ölüler vuruyor
Öldürüyorlar tek tek
Çocuk, kadın, yaşlı, hayvan demeden
Sonra kalpten men edilmiş sahte bir inleyişle
İnanmadıkları tanrılarına affettiriyorlardı kendilerini

Ölen çocukların isimlerini sayıyorum
Cinnetim çırılçıplak
Dualarımız beklemede
Çoğu askıda ve de asılmakta
Ama biz hep yeniden deneriz
Gecikmiş bir mutluluğu,
Bir sevgiyi,
Bir barışı,
Yeniden dilerim ben
Yaşatmıyordu çünkü şiirlerim
Ölü canları…