Yaşarken Hür Şiiri - Duygu Dinç

Yine saçmalık üstüne kurulmuş her şey
Hayat bir şaka…
Mutluluklarına güldüğün
Acılara soğuk espri muamelesi yaptığın…
Yine bir kördüğümün açılmaya çalışanısın
Yapamadıkça karışıyorsun
Eline ayağına dolanmış ipler
Ayaz vurmuş yalnız sokaklarına
Çıkmazlarında hürsün
Aydınlıklarında esir…
Ellerin kenetlenmiş
Tüm olanlara meydan okur pozisyondasın
Ne bir adım ileri
Ne bir adım geri gelebiliyorsun…
Ama bu sana garip bir haz veriyor
Çünkü kimse sana karışamıyor
Tek hükümdarı sensin hayatının
Yuvarlak rakamlarda gür
Küsuratlarda esirsin…
Çözemediğin bir sürü problemin var
Ama senin zaten çözümlere ihtiyacın yok
Sayfalarca çözümlerin var zaten
Sivri uçlarından kalbine bastırılmış…
Karmaşıklık daha bir mutlu eder olmuş
Ki mutluluk da zaten hiç yokmuş…
Çünkü ne başı, ne sonu belli
Bir hüzünden çıkıp, güneşi görüp
Sonra tekrar karanlığa batmak mutluluk senin için…
Siyahlarda hür,
Beyazlarda esirsin…
Renkler senin için acı kaynağı
Geçiş döneminin dayanılmaz çilesi bir nevi…
Ömrüm böyle mi geçecek endişesindesin
Yaşam sana saniye saniye acı getirmiş
Kendin olmaktan çekinirken
Kendini kaybetmekten ölesiye korkmuşsun…
Çünkü ölürken hür
Yaşarken esirsin…

24.04.06
Duygu DİNÇ

*Biricik İlkeme ithafen...