Fırtınadan kopup gelen bir çığlık
Hayatın içinden gülümseyen bir sima...
Ne vardı ki çığlık atacak
O kadar gülümsenesi şey varken
Her yeni günde eskilerden bir parça
Yolda yanından geçen bir insanın
Anılardaki suratı unutulmuş biri olma ihtimali belki de...
Yada bir hıçkırık
Olanca kederle yüklenmiş olan...
Veya hayallerdeki bir görüntünün
Gerçek hayata erişme çırpınışı umutsuzca...
Kimisine saçma, kimisine en akilane
Kimisinde dünya kadar yer kaplamış
Kimisinde incir çekirdeğini doldurmayan
Bazısında gülümseme isteği
Bazısında amaçsızca gözyaşı seli...
Hayat bu muydu yani şimdi
Buna mıydı onca çaba,emek?
Her yeni günde bir dalgalanma
Düpedüz hayatta kalma haykırışı
Ama içten içe
Sadece hayatın duyabileceği bir haykırış
Yaşam ve ölüm
Bir kördüğüm belki de
Göremeyeceğimiz şekilde
Üst üste açılamayası düğümlerden oluşan
Belki de aşikar bir düğümsüzlük
Kimbilir...
Her gün yepyeni oyunlarla
Her oyunda acımasız hilelerle
Karşımıza çıkan hayat değilmişçesine
Onun yatağından çıkıp
Başkasının koynuna giren fahişe
Hayat değil de başkasıymışcasına...
Yine bir göz yumuş sahnesiydi
Son damla umut işe yarayacakken tam
Apansız perdeler inivermişti...
Seyircide bile alkışlamayı önlemiş
Bir şaşkınlık
Ne yapacağını bilememezlik belirivermişti aniden...
Ne vardı göz kapaklarını o kadar sıkacak
Kimdendi bu korku
Bu amaçsız kaçışları niyeydi bakışların
Neydi bu kocaman dünyada dar gelen bir çift göze
Yada
Neydi bu kadar cevaplanamamış soru varken
Beni mantıklı cevap aramaya iten
Ben değil miydim
Uçurumun dipsiz derinliğine itilen...
Siyahtan kaçış,beyaza yaklaşmaydı sanki...
Oydu
Biliyorum oydu beni bu hale koyan
Hayatın ta kendisiydi
Hem benim kötülüğümü istiyordu
Hem de benim son noktamda
Kendi çıkarı sallanıyordu
Ne büyük çelişkiydi
Ne amansız kaoslardı bunlar
Belki de en doğrusu yeşilden maviye gitmekti
Yollarda turkuazın ateşi...
Dönüp dolaşıp aynı çıkmazaydı çıkış gerçi...
Değmezdi
Tıpkı intihara değmeyeceği gibi...
Ucu yanmış bir mektubun
Yanıktan okunmayan kısmındaydı mutluluk
Atlı karıncadaki büyük tezattı belki de...
Bağırmak isteyip bağıramamak
İsyana karşı koymak da olabilirdi...
Hiç tatmamıştım ki ne bileyim
-Bayramlıklarıma, bayram harçlıklarıma sevincim
Mutluluk değilse-
Ne büyük sırdı, aman Allah’ım!
Hayatın uçurumdan itmeden kulağıma fısıldadığı
Neye yarardı son saniyede
Yada prensip bozup yaşamaya devam niye? ..
“Bana,
Hayata tutunursan düşmezsin...”
29.06.04
Duygu DinçKayıt Tarihi : 12.3.2005 23:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!