sarmaşıklar yalancı çıktı
sine dosta yaprak sarımı
olmadı anlamadı yaranlığımı
ifadeler açık yolları kapalı
sarmaşık olmuşluğuma yazık
Kalbin nasıl unutur ayrılığı
Ayrılığında dostunun yalnızlığını
Anımsamaz hatıralar yaşanmaz
Dalgaların koylarımda durulur
Yaşamadım sensiz yoksulluğu
İyi gün dostu derler inanmam
Aşkın sihirli değneğini
Vurdun küçük kalbime
Yıldızları saymakla bitmez
Miktar biçilmez o sevgiye
Tomurcuklanmışsa çiçek
Ay ışığı görmüşse gece
Gökyüzünde derinliklerin gizleri gözlerin
Mehtabına inanır gölgene sarılır gözlerim
Mahşeri kalabalık yıldızları gözlerim
Saman yolunda hakkı arar gözlerim
Menekşe gözlüm ta başucmda resmin
Bakıyorum öpüyorum,görsen gülersin
Hislili nağmeler doğurmuş gönül telin
Çocuklar gibi belki tek sevincim
Menekşe gözlüm,sende gönlüm
İki dudak arası uçurum var,
İşvene sakladıklarında fıtınalar yar
Umutsuzluğa doğru yelken açmış
Kaf dağında liman arar
Söyleyemediklerim düğüm,
Dilimde diken bitti, pay var
Yirmi bir seneyi devirdik
Bahçemizde güller bitti
Sevmekten vazgeçmedim
Sana kavuşmak için
Uzun yıllar eskittim
Harcanan ömre değdi
Gülzarında yaşamayı türabında kaybolmayı sevdim
Semada ay la yldızlara bakarak kaybolmak ne güzel
Samanyolu diller susar kalplerimiz aralarında konuşur
Serabınla aşk ı verdaya çağlayanlar aksın çerağım
Etmesin kimse nazar, görmesin kem gözler seni
Hayat bulsa kurumuş bedenim
Irmağından balda alsam sevgili
Nice kaçışlardan hayalin vursa
Havuzunda boğulsam sevgilim
Susadıkça yandı gönlüm sende yan
içim kanağlar
feryadı figan
depreşen
sessiz çığlık
romanların çocuğuyum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!