Senin hayallerini salıncak yapıp salladigin ip belkide başkasının umudunun bittiği iptir
ve biz o ipten başını alıp salincak kuran insanlarız
Hayat devam ediyor
Kimine yaz kimine kış
Kimine yağmur Kimine çamur
Düşe kalka öğreneceksin hayatı kızım der di nenem
Düşmemek değilmiş önemli olan
Her düştüğün de daha da güçlü ayağa kalkmakmiş
Çocuğa anlatamazsın ateşe dokunma elin yanar diye
Ama dokununca anlar
Hayatta bir ateş değil mi
Kiminin elini kiminin se yüreğini yakan bir ateş
Bazen deli der geçeriz bizden farklı olan insanlara
Hangimiz düşün dü o ne yaşadı
Belki sevdiğini vurdular kollarında
Belki bir gece yarısı büyüdü küçük bedeni
Belki üzerindeki tek dal gömlegiyle atıldı sokaklara
Akıl kıl ipliğine bağlıdır ona iyi sahip çıkın demişti ilk okul öğretmenim
Şimdi düşünüyorum da
Aklımla verdiğim mücadeleyi bu hayatta hiç bir şeyle vermedim
O gitmek istedi ben ise ısrarla kalmasını
Hangimiz uçurumun kenarına gelmedik bu hayatta
Hangimizin umutları karaya çalmadı
Hangimizin sırtında dost yarası yok
Hangimizin yastık altı kanamiyor
Yinede yaşamak zorundayız
Seçim bizim
Ya kartallar gibi uçarak
Yada yilan gibi sürünerek
Ama yaşamak zorundayız
Bazen gülüp
Bazen ağlayarak 04.03.2024 19:34
Kayıt Tarihi : 4.3.2024 19:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!