Yaşamak Şiiri - Perizat Yönet

Yaşıyorlar...
Yaşıyorlar onlarda
Yarı aç,yarı çıplak
Derisi yapışmış kaburgalarına
Yırtılmış pantolonu
Çorapsız ayaklarında paramparça kundurası
Bakın kucağında bebesi ağlıyor ananın
Ağlıyor ağlıyor da susturamıyor
Sütü kalmamış
Gözlerinde yaş kalmamış ananın
Yaş kalmamış bebenin
Almayın elinden küflü ekmeğini
Kurudu bir iskeleti kaldı
Bırakın artık bırakın onlarda yaşasın
Aylarca çalışsın
Alnından akan teri
Emeğinin karşılığı sömürülsün
Yaşamak mı bu
Nereye gitsin ne yapsın
Bağırsın hakkını alsın
Sesi kalmamış ki
Kime bağırsın kime anlatsın
Almışız işte
Bırakın artık
Bir ruhları kalmış
O da
Nefret dolu
Öfke dolu
Hırs dolu
Yaşam ne oldu
Sevgi unutuldu
Can yoruldu
Kan yoruldu
Gözler aranmaktan
Eller dilenmekten yoruldu
Herkes barış dostluk diyor
Bu nasıl dostluk nasıl kardeşlik
Sevgi hasret oldu
Yaşam unutuldu