Acı, dudaklarıma çığlık olmuş, nefes alamıyorum
Yıldırımların hepsi birden düşüyor sanki beynime
Izdırabım öyle yoğun ki hiçbir doktorda yok çare
Gözümden akan yaşlarla, ölmüş bedenimi yıkıyorum.
Rüzgâr kırbaçtan soğuk, donuyorum iliklerime kadar
Kaçıp gitmek istiyorum ama dört yanımda uçurum
Sanki ayaklarımda pranga var, kıpırdayamıyorum
Son nefesim bile yaklaşamıyor yanıma, vakit çok dar.
Neredeyim ben, nereden geliyor bu dayanılmaz acı
Bu bir kâbus olmalı, sanırım korkulu rüya görüyorum
Ve birazdan güneş doğacak, uyanacağım biliyorum
Yoksa çoktan öldürmüş olmalıydı, dayanılmaz bu sancı.
Gelsin artık mavi bir gökyüzü ve bana gülümseyen güneş
Ilık ılık esen ilk rüzgârla ısınacak bedenim, hissediyorum
Yeniden doğmuş gibi yeni tanıyacağım her şeyi, biliyorum
Haydi ruhum, haydi ellerim, şimdi yaşamla yeniden birleş.
Canan Onuş_2010_İst.
Canan OnuşKayıt Tarihi : 3.3.2010 18:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirimin yorumunu ve videosunu yapan değerli kardeşim Faruk Civelek ve Yazmamda büyük desteği olan değerli şair arkadaşım sayın Cevat Çeştepeye sonuz teşekkürler...
Bu bir kâbus olmalı, sanırım korkulu rüya görüyorum
Ve birazdan güneş doğacak, uyanacağım biliyorum
Yoksa çoktan öldürmüş olmalıydı, dayanılmaz bu sancı.
Gelsin artık mavi bir gökyüzü ve bana gülümseyen güneş
Ilık ılık esen ilk rüzgârla ısınacak bedenim, hissediyorum
Yeniden doğmuş gibi yeni tanıyacağım her şeyi, biliyorum
Haydi ruhum, haydi ellerim, şimdi yaşamla yeniden birleş.
umutlarımız düşlerden yana olsun diliyorum.....
yüreğinize sağlık
tebrik ederim
TÜM YORUMLAR (17)