Dün Kadıköy’deydim. İlçe meydanına standlar kurulmuş, gelip geçenlere Karadeniz yeniden yaşatılıyordu. Horon tepen gençler, fokur fokur kaynayıp halka dağıtılan kesintisiz çay lezzetleri..Ben de üç etekler giyinmiş, çay toplayan bir kız oluverdim sanki o meydanda bir an..
Derken az ilerde, içi kocaman harflerle yazılı bir tabela dikkatimi çekti. Hayatın böyle cıvıl cıvıl olduğu bir yerde ansızın karşılaşınca bilgiyle, daha bir büyüdü içimde ölümün ağırlığı..
İşte tabelada yazılanlar:
'Depremden altı yıl sonra dehşet raporu:
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
