Ayağa kalk ey ruhum!
Uyan derin uykundan.
Ellerimde, yaşam çiçeği açıyor.
Dokunduğun her beden,
Şifasını buluyor.
Bak Dünya'ya,
Kıyametler kopuyor..
Yaşamak isteyen her can,
Ellerindeki çiçeği kokluyor..
Durduğun yer uçurum kenarı,
Bastığın yerden yaşam fışkırıyor.
Uzan karanlık perdenin arkasına,
Dokun sevginin ruhuna,
Sana sevgi pınarları akıyor.
Teşekkür ederim.
Şükürler olsun.
Öyle de oldu.
08.03.2020
Kayıt Tarihi : 11.3.2020 14:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Evrenle bağlarımızın varolduğunu anladığımızda kendimize düşen görevi bulmak için yola koyuluruz. Benim görevim şifa vermek. Gelen, isteyen can, tekamülünde ne varsa tıpkı bir elektrik kablosu gibi aracı olan benden onu alır.
TÜM YORUMLAR (1)