Tarihin yaprakları tozlandı,
Kalbim hür değil şimdi.
Ekmeksiz kaldı hayal gücüm,
Vücudum esir, ruhum sensizdi.
Ölüm bir nefes uzakta,
Hapsoldu yaşam üzerine.
Yalnızlık kadar güçlü,
İnce bir cam zemine.
Ne zaman kırılırsa kırılsın,
Bu rüya nasılsa bitecek.
Trajedi ile komedi arasında,
Boş bir film karesinde yitecek.
Kemandaki ince bir tele dokunuşla,
Örümcek ağını örmekte.
Her üfleyiş bir başka senfoni,
Bir başka ses, flütteki üfleyişte.
Kayıt Tarihi : 14.2.2025 16:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
"Yaşam, kırık dökük anların içinde bir bütün bulmaktır; her nefeste bir son, her sesin içinde bir melodidir."
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!