Yaşadıkça Soysuz,sustukça Ağır

Karanlık sustukça ağırlaşır
Ve her bilindik acı yaşandıkça soysuzlaşır...

Hani bahar dallarında birer taze meyve gibi yeşerecektik
Filizimiz topraktan,rengimiz bahardan olacaktı.
Yok yok! Biz solmaya alışık değiliz
Çünkü solacak kadar büyüyemeyiz biz...

Karanlık sustukça ağırlaşır...

Ne sen gül ne de beni ağlat.
Bildiğin bir şarkı varsa sus hemen onu
Çünkü bu yürümeye çalıştığımız aslında yolun sonu.

Her bilindik acı yaşandıkça soysuzlaşır...

Sen çalıştığımız yerden sormadıkça
Biz kazanamayız bu sınavı ey hoca!
Aslında ''biraz kolay sor'' desekte,
Çalışmadıktan sonra sen nereden sorarsan sor
Asla kolay olmayacak bize.
İyisi mi sen sorma hoca
Çünkü ne biz çalışırız
Ne de sen ''kolay'' sorarsın bu sınavda
O yüzden bas sıfırı gönder anasının yanına
Karşında duran bu umutsuz vak'ayı...

Soysuzlaşır her bilindik acı,yaşandıkça
Ve ağırlaşır karanlık,sustukça...