Yaş Elliyi Aşınca Şiiri - Abdullah Toroslu

Yaş elliyi aşınca, müşkülleşir yaşamak
Zorlanır ins taşırken, şu hayatın yükünü
Yaşlılığı anlar kul, düştüğünde başa ak
Çünkü göçer vücuda, her illetin yekûnu

Ne kadar da anlatsam, anlayamaz onu zat
Müdrik olmak isteyen, yaşamalı o demi
Şayet bilmek istersen, hak-el yakin sen bizzat
Bir an önce o deme, atman gerek kademi

Bin naz ile götürür, ayakların gövdeni
Doktor hekim dolaşıp, em sorarsın derdine
Hal diliyle der vücut, öleyim de göm beni
Veyahut ta çok acil; sor gövdenin derdi ne

Bastırınca yaşlılık, göçer insten bir, bir güç
Derman dizi terk eder, zail olur gözden fer
Değil aktif çalışmak, yemek içmek gelip güç
İhtiyarlık ne demek, Hak-el yakin anlar ser.

Ağzın tadı kaçar da, haz almazsın yemekten
Durmaz suyu burnunun, hiç durmadan silersin
Gelin evde istemez, çekinse de demekten
Günde an en az bin kere, yok olmayı dilersin.

Yaş elliyi aşınca, yumak olur çileler
Sabretmeyi bilmeyen, düğüm eder ipliği
İhtiyarlık hoş değil, bilmeyenler bileler
Bence onlar şimdiden, ezber etsin repliği.

Abdullah Toroslu
07.04.2014-İzmir