Yarınsız bir gün gibiyim,
Ellerim hatıralara bulanmış,
Dokunduğum her yerde izim,
Gecenin karanlığı bastırmışken,
Dün olduğu gibi bugün de sensizim.
Kelimelerde değil, hecelerde seviyorum seni,
Her susuşun çaresizliğim,
Sığınacak yerim kalmamış,
Yakarışlar evim, sahipsiz tüm çığlıklar benim.
Bugün de yarınsız bir gün gibiyim.
Duygularım göçlerin en büyüğü,
Kafesinden kaçan bir kuş gibi,
Gözlerin veda ederken gözlerime,
Kim neden düşünsün ölümü,
Kopup giden takvim yapraklarında kaybolmuşken,
Yine yarınsız bir gün gibiyim.
Kara bulutlar sarmış çevremi,
Yıldırımlar meteor gibi,
Derimde ufak yağmur göletleri,
İçindeyse ne korkular.
Bense olta tutmayı bilmeyen bir balıkçı gibiyim,
Sevdiklerimin hepsi yem,
Ve ucunda asılı kalmış günlerim.
Güneş batmaya doğru,
Kendini tanıyamayan, yarınsız bir gün gibiyim.
Kayıt Tarihi : 17.1.2019 18:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zafercan Öztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/01/17/yarinsiz-bir-gun-gibiyim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!