Yarın son gün Şiiri - Niyazi Sakar

Yarın son gün acep boynumuz büküklüğü mutluluk mu elemmi
Yoksa bir yanlışlıkla ölüme götüren kırılan kalemmi
Vakit saatmı yoksa minaremi ezanmı kader mi
Ne yazıymış Allahım beyaz üstüne beyaz yazıyı okuyanı görenmi

Bir ben değil yalnız hepimiz toplandık yalnız bir ben olduk
Okuduk parçalandık atom gibi molekül gibi yanmadan kül olduk
Hergün nasıl olsa eksileceğiz çaresiz gitmek var hissiz hissiz
Gömüleceğiz gönülsüzde olsa birgün sabahı olmayan karanlığa sorgusuz sessiz sessiz..