Acı çektikçe çürümeye başlar mı vicdan hiç?
İnsanın hayatı hiç bu kadar acır mı?
Parmaklarımın arasından akıp gittiğin gün,
Kopardın bir yanımı, kanattın yaralarımı.
Söyleyemediklerimi sakladığım dilim,
Yüzüme yükledi ikimizin hikâyesini.
Isınmak hayali içinde bir çocuk gibiydim;
Yüreğinle baksaydın, görürdün ardındaki beni.
Oysa sahne belli, oyuncular belli,
Uzak, onu özler, kirpiklerimde düştü, düşecek.
Benim gurbetim, senin olmadığın her yerdir;
Ömrüm avucun kadar, bugün yarın bitecek.
Ocağımda kurak bir kış, yağmursuz,
Silinmez anılarda ecelin ayak sesleri.
Çivisi çıkmış şu âlemde her şey yarım kalır,
İçimdeki senle vedalaştığım günden beri.
Kayıt Tarihi : 20.2.2025 15:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Sevda, içindeki eksiklikle yaşamaya zorlayan bir acıdır; her şey yarım kalır, seninle vedalaşıldığı günden beri."
Ömrüm avucun kadar, bugün yarın bitecek. sadece yüreğimden kutlarım bu sözlerin üstüne yorum bile yazamam :
TÜM YORUMLAR (1)