Yaratılışın Eşiğinde Şiiri - Mustafa Yam ...

Manada anlamsızlık, dipsiz bir kuyu,
Ruhumda yankılanır trajedyanın ilk suyu.
Hiçlikten sızan endişe, yoksulluğun izi,
Komformist mezarlıkta soluklanır öznenin dizi.

Fetişist bir bakışla başlar her yeni serüven,
Materyalizmin ağırlığı yerçekimli ve güvenilmez.
Kapkaranlık bir sahneye kurulan personamız,
Yüzeysel bir imgedir, trajik bir yanılgımız.

Oysa içimizde büyür mitosun o kadim çığlığı
Yaratılış mitosuna inat, komformist bir sığınağı
Dirlik düzenlik denen o sahte huzur perdesi
Gizler radikal bir gerçeği, dışsallıkın neresi?

Dışavurmuşluk, bir isyan, toplumsal bir kırılma
İz sürdüğün derinlikte, düşünsel bir yarılma
Eleştiriyel söylemde yırtılan örtü
Soyutun somuta çarpışı, açıkın kapalıya örtüsü
Kap-kaçak, sedir ve yaygı, evcil düzenin yüzü
Devşirmek gereken bir yaşamsal olgu, her eylemin özü.

Bütünsel sandığımız hayat, kopuk bir diyaloğ
Bir istisnanın peşinde, dönüyor varoluş çarkı
İncelemeler ve tezler, masada birikir yığınla
Bekleriz o