Yarama Tuz Şiiri - Deniz Gece Mavisi

İnsan hayatı boyunca hep mutluluğu bekler dururmuş
bazen geldi sanar kapıya koşar bazende tam tutacakken kaybedermiş
Oysa mutluluk dille dudak arasında kıvranan 3 kelime 8 harf değilmiş
mutluluk bazen bir bakış
bazen bir gülüş bazende vazgeçişmiş
senin için senden vazgeçtiğim gün anladım

Meğer her gidiş bir vazgeçiş değilmiş
İnsan bazen de seve seve gidermiş
Unuttum kelimesi kocaman bir yalanmış
İnsan nefes aldığı her an unutamiyormuş
Yastık altı kanayan acılara hep yenisi ekleniyormuş
Şimdi dilimle dudağım arsında kıvranan
Tek çaresizligimsin
Seni unutmaya mahkum edilmiş bir bedeni sürüyorum
Ölürken her bir hücrem
Seni sevdiğimi haykirsada
Aşk bir vazgeçişmiş

İnsan sevdiğini başkasıyla görmeye
Dayanabilir mi
O ellerini başkasının tuttuğunu düşünmek
O gözlerine başkasının baktığını görmek
Yürek yangını hiç sönmez mış
Oysa aminle yazılmıştı adın yüreğime
Bismillah demiştim sevişine
Şimdi bir eyvallah oldu varligin
Çaresizliği sende öğrendim ben

Yüzümün kenarlarına yuva yapan çizgiler hesap sorarken bana
Seni unutmakla imtihan ediliyorum
Doğrularım kayıp
Yanlışlar dolmuş sisli ciğerlerime
Rakının yakıcı anason tadı
Ürkek dilimin bagciklarina takılıyor senler
Dilim inkar ediyor
Yüreğim dile geliyor
Parmak arasından izliyorum hayati
Ve yine sensizlik
Sahi sevgili nasıl unutucam seni
Yarama tuz basan bu eller kimin
03.04.2024 11:06