Yaralar Beni Şiiri - Halis Karadeniz

Günâhkâr ol korkma, gel bu dergâha,
Belki bulamazsın bir fırsat daha.
Takımı kuralım, bak boş bekliyor saha,
Düşmana pas verenler yaralar beni.

Var olmak yok olmak. anlık mesele,
Gel, koskoca ömür gitmeden sele,
Körükörüne maya atanların göle,
Yoğurdu arz etmesi yaralar beni.

Allah için yaşayıp, olmalı O'na divane,
Azrail kapıda, uydur binlerce bahane,
İlerici(!) çağdaş(!) . bilmem daha ne,
Ölünce camiye gelenler yaralar beni.

Müslüman takoz koyar, birbirinin önüne,
Bülbül hasret bırakılmış, yanındaki gülüne,
Gaflet içinde hasret çekenlerin eline,
Kur'an-ı vermeyenler yaralar beni.

Hep vitamin denildi, zehirli haşarıya,
Yaranamadık ne içeriye ne dışarıya,
Ahiretler sıfır, maddi yönden başarıya,
Gidenlerin feryadı yaralar beni.

Yaratan bir gün hepimizi yok eder,
Gel diyor Mevlâna olmadan beter,
Ölenler arkasından boşuna keder,
Tutanların saflığı yaralar beni.

Kahrolsun şeriat diyerek yürü,
Arkanda çağdaş(!) demokrat(!) sürü,
Ölünün arkasından alkış, bir de dütdürü,
Çalanların ruh hali Yaralar beni.
30.08.96