Yıllardır boşuna döktüm yaşımı
Ağlatır güldürmez yaralar beni
Dağların dumanı sardı başımı
Ağlatır güldürmez yaralar beni.
Devroldu bu dünya nice çağları
Dökülmüş gazeli kuru bağları
Gezmekten yoruldum karlı dağları
Ağlatır güldürmez yaralar beni.
Yaralı sinemi yandırdı nara
Göz yaşım sel oldu döndü pınara
Bir derde düşürdü attı kenara
Ağlatır güldürmez yaralar beni..
Ömür boşa geçti oldu zararım
Çaresiz derdime çare ararım
Buz tutu dağlarım gelmez baharım
Ağlatır güldürmez yaralar beni.
Deli gönlüm kaldı gamda yordular
Yaralıyım beni candan vurdular
Düştüm gurbet elde ele sürdüler
Ağlatır güldürmez yaralar beni.
Kurtoğlu açmayın yaram derinde
Kalmışım çöllerin orta yerinde
Ayrılık olursa günün birinde
Ağlatır güldürmez yaralar beni.
Aşık Talat Kurtoğlu
14.06.2016.
Kayıt Tarihi : 20.6.2016 01:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!