Yar Yar Anne Yar3 Şiiri - Müslüm Bayram

Kabuk bağlamış anne sızım
Sarkıyor salkım saçak ıhlamur yapraklarından
Buhurdan mıdır mürden midir yâr yâr anne yâr
Hoş kokunu hatırlatıyor
Sızlatıyor...Kör kilit pas tutmuş bulutlarını
Başımıza yağan yıldızlarından ne eser
Körkütük bürünerek o nadide enginliğin altında
Gökyüzü yorganından üşümüş
Ah…
Yâr yâr anne yâr.

Özünden besleyerek bin bir gaye ile
Ruhun ilhamıdır çölüne ozanın
Ahdine düştüğün mürekkebinden damıtıp
Tabiat ananın tablosuna yansıyan
O tatlı ezgilerin beşiği ırgalanırken
Tutuşturup büyüttüğün bu sevdalı aşı
Yâr yâr anne yâr.

Ekmeğe hasretim buğulu bakışlarındandı
Kaç gündüz kaç gece aç yattığımı hatırlamıyorum
Dokunamıyordum sımsıcak tüten gözlerine
Bakamıyordum derinliğinde ki hüzne
Kıvranarak… Eziliyordum un gibi
Yâr yâr anne yâr.

Toprağına kaç çeşit güller karanfiller diktim
Islanırdım yağmurların altında gözyaşın sanarak
Zerresi düşürmezdim dolunay ışığında kurulanarak
Ak sütünle beslediğin ozanına ne olur
Baldan gözlerinle son kez bak.
Ah…
Yâr yâr anne yâr.