Derman arar iken o yar dert verdi,
Yeddimde ki derman nidem yetmedi.
Gizli gizli yandım, duman tütmedi.
Yar diye sarıldım ben azraile.
Ak dediğime yar, dedi ki kara,
Düşeş bekler iken, geldi dü bara,
Kanama durmuyor,gönülde yara,
İğne, İlaç, serum, hekim nafile.
Bir koltukta iki karpuz taşınmaz,
Çürük zeminlere bina yapılmaz,
Yalancının mumu yatsıda yanmaz
Bir yalanı yetti, bilse hergele.
Ölesiye sevdim, aşkı bilmedi,
Kazma, kürek, yıktı, köşküm yılmadı,
Ağladım ömrümde, bir dem gülmedim,
Evrim göz yaşını dök Evrensele.
Kepez/Çanakkale 08.03.2020
Evrim EvrenselKayıt Tarihi : 10.3.2020 01:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!