Yâr Şiiri - Süleyman Kılıç 2

Yâr yoluna dökülmedik dilleri neyleyim
Yâr yâr
Seni kara saplı bir bıçak gibi sineme sapladılar” (Bedri Rahmi)

Yâr,gece gündüz demeden kapımdasın
Saatten haberin yok geceyi çoktan geçmiş
Bir gölge gibi peşimdesin , umarsızca
Bak yıllar geçti,her şey eskidi

Ve yanımda olmadan ,hiç bir zaman
Bir gölge gibi peşimdesin
Yâr sineme saplanmış bir oksun
Boğazımda düğümlenen bir sözsün

Yâr ,yarama melhem değilsin
Yaranın ta kendisisin
Arayıp da bulma arzusunda değilim
Bir ülküsün sen

Yâr,a sineme saplanmış bir bıçaksın
Bir hayal kırıklığı değil bir hayatsın
Acısın ,hayat gibi acı
Yâr peşimdesin,gece gündüz

Bazen bir yol bazen yolda yolcusun
Bir bulut ,o bulutta bir damlasın
Bazen bir ben oluyorsun
Bazen benden öte bir biz oluyoruz

Sen ,sahiden nesin ? Yâr yâr
Zaman gibi geçiyorsun
Ve benden habersiz
Ruhuma hükmediyorsun

Ruhuma ferahlık verirken
Canımı yakıyorsun
Yanarken bir pervane gibi
Yanmak da güzel yâr

Sahiden sen ,nesin kimsin
Başıma en büyük hikmetli bela mısın?
Bir gölge mi bir bıçak mı?
Bir varsın bir yok

Sahi sen kimsin?