Sarp kayalıkları yırtan rüzgârda,
Sürüklenen bir yaprak gördüm.
Rengi solmuş,
Koşuşturmaktan yorulmuş.
Hangi ağaçta beylik sürüyordu kimbilir?
Şimdi mevsimini, yerini, yurdunu unutmuş.
Tasasız iklimler çizer yolunu,
Tuhaftır insanoğlu, kıpırdatamaz kolunu,
O sürüklenir.
Yitirdiği bir mevsimlik ömrüdür,
Telaşlanır.
Umutsuz bakışlarında
Hasretler yanar söner.
Yitirdiği sevgili, sevgili ilkbaharı,
Anar yaşadığı ilk ve tek baharı
Çaresiz, ağlamaklı.
1982
Nükhet UlaşdırKayıt Tarihi : 26.5.2004 13:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler...
TÜM YORUMLAR (2)