Bir dolu firma bir telefonla kapıma kadar geliyor. Ne o malı hangi marketten, hangi raftan aldığımı biliyorum, ne de satıcı bayan ya da erkek eleman ile ayak üstü sohbet edebiliyorum. Ne de eskiden olduğu gibi veresiye defteri diye bir kavram var.
Dayıyorsun kredi kartını, öder misin, ödeyemez misin, firmanın sorunu değil artık. Firmalar için kolaylıksa da hesapsız kitapsız kredi kartı kullananlar için bir dolu sakınca... Bir de şimdi Dron dedikleri alet çıktı, artık kısa bir zaman sonra kapıya gelen satıcılar ile de muhatap olmak diye de bir şey kalmayacak...
İnternetten yap ödemeyi, adresi ver ne istiyorsan, Drona yüklesinler hooooop beş dakika da bilemedin on dakikada alacağın şey, şehrin bir ucundan sana ulaşacak. Dron geldi mi ’’Oooo hoş geldin beş gittin, yorulmuşsundur gel içeride bir kahve iç ya da bir bardak su vereyim sana, azıcık soluklan’’ muhabbetleri olmayacak artık...
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta