Ey ölüm, yerdeyim, bir bak hâlime
Garip bir duygusun, tuhaf bir ansın
Hakkıdır, ekmeği verin zâlime
Göğsümden damlayan allara bansın
Geçmezdi ah ile zaten bu ömür
Bilirim, çevrilmez ilâhî emir
Ey, kalbim' üstüne saplanan demir
Mü'mine âlemsin, münkire çansın
Yüreğim uslu dur sabır taşırma
Küfrün bahçesinden çiçek döşürme
Sen sen ol imânı kalpten düşürme
Bırak da şeytana şeytanlar kansın
Ağlasın anneler, ağlasın yavru
Kanundur insanın ağlayan tavrı
Kimseye kalmayan bu sahte devri
Boşver, kul ebedî mekânı sansın
Yâ Rabbî umudum kestim diriden
Öz gider, yalanlar gelir geriden
Vazgeçtim kemikten, etten, deriden
Yeter ki ruhum' al, vücûdum yansın
(istanbul-24.05.2005)
Ayhan Yavuz AçıkgözKayıt Tarihi : 24.5.2005 19:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!