Yansın bu dünya Şiiri - Özer Baba

Dünyada ne haksızlıklar görüp yaşadım,
Beni haklıyken haksız yapan, işte bu dünya yansın.
Hayatımı bu kadar değersiz sanmazdım,
Beni hayata küstüren, bu dünya yansın.
Yansın bu dünya!

Daha genç yaşımda yakıp kavurdun,
Acı rüzgarınla beni bir kenara savurdun.
İşkencenin azabın en kötüsünü tattırdın,
Beni ağlatıp güldürmeyen bu dünya yansın.

Zalimlerin hükmedip iyilerin hep ezildiği,
Suçsuzların her zaman zanlı gömleği giydiği,
Ancak güçlü ve zalimlerin yaşayabildiği,
İşte bu dünya, bu dünya yansın.

Anladım hayat, sen bir yalansın,
Sabrımızı ölçen yüce bir sınav sın.
Umarım ki bu sınavı herkes başarsın,
Beni geçirmeyip sınıfta bırakan, bu dünya yansın.

Benim gibi bir garibe kötü söyleten,
Dünyaya geldiğine yüz bin kere pişman eden,
Ömrümüzü hiç edip yokluğuyla çürüten,
Rüyalarımdaki cenneti bile cehenneme çeviren,
Sadece ezilerek yaşanan, işte bu dünya yansın!
İşte bu dünya yansın, yansın be yansın!
Yansın Bu Dünya Bu dünya yansın,

Daha dün umutla baktığım gökyüzü,
Bugün kara bulutlarla kaplı.
Gülüşlerimden çaldı, gençliğimden aldı,
Beni bu kadar yalnız bırakan dünya yansın. Yansın Bu Dünya